Dit is een vraag die vaak gesteld wordt. Niet alleen rechtstreeks aan ons, maar je ziet deze vraag steeds weer opduiken als er gesproken of geschreven wordt over honden uit het buitenland.
Soms is het niet eens een vraag, maar brengt iemand het als een stelling. “De asielen hier zitten vol” wordt er dan gezegd.
Is dat wel zo? Zitten de asielen in Nederland vol met honden? Is er ruime keuze voor degenen die graag een hond willen adopteren?
Nee, de werkelijkheid is heel anders.
Hieronder staat het artikel van Wilma de Joode, voormalig beheerder van het dierenasiel in Bruchem.
In dit artikel kunt u lezen hoe die werkelijkheid eruit ziet.
Laat ik het maar gelijk zeggen zoals het is; De meeste asielen in Nederland zitten niet vol met honden!
Daar staat u misschien van te kijken als u dit leest want u heeft waarschijnlijk net als de meeste Nederlanders gehoord dat de asielen wel vol zitten. Vol met katten vaak ja, maar met honden absoluut niet.
Als asielbeheerder kan ik u zeggen dat u iets gehoord heeft wat absoluut niet klopt. Er is juist een te kort aan honden in de meeste asielen. Een te kort aan leuke sociale hondjes wel te verstaan. De honden die wij in de asielen binnen krijgen zijn namelijk bijna allemaal honden met een zeer uitgebreide gebruiksaanwijzing. De honden die wij in de asielen binnen krijgen zijn honden die veelal verprutst zijn door hun baasjes. Baasjes die geen idee hebben wat het inhoudt om een hond te hebben en te verzorgen. Baasjes die roepen veel verstand te hebben van honden en hun gedrag maar dat dus absoluut niet hebben. Als ze de ene hond verpest hebben dan nemen ze gewoon de volgende om ook die weg te doen.
De meeste honden in onze asielen kunnen meestal niet met andere honden, vertonen agressie naar vreemden, hebben angst, zijn onbetrouwbaar met kinderen of kunnen absoluut niet met katten en andere dieren. Dat zijn over het algemeen de honden in de asielen in ons land. Deze honden moeten vaak heel lang wachten op een baas, als er al een baas voor ze komt. Dat wachten kan jaren duren. Jaren in een kennel en als de hond mazzel heeft een aantal uur per dag op een speelveld. Ik kan u zeggen dat dat de meeste honden geen goed doet! Als er wel leuke sociale honden binnen komen in de asielen dan zijn deze vaak binnen zeer korte tijd alweer geplaatst omdat mensen er voor in de rij staan.
Er is veel te doen over broodfokkers
De broodfokkers in ons land verdienen vele euro’s met het plaatsen van pups. Pups die onder erbarmelijke omstandigheden worden gehouden. De vaders en moeders van deze pups zitten in schuren opgehokt in hun eigen ontlasting. Het enige wat deze honden mogen is zorgen voor pups. Ze krijgen geen medische zorg, zien geen daglicht en krijgen geen liefde. Veel van deze broodfokkers kopen hun pups in Oost Europa omdat daar helemaal geen controle is op dit soort zaken. De foto’s van dat soort schuren zal ik u besparen want ze zijn vreselijk. De pups komen met grote vrachtwagens naar Nederland. De Nederlandse handelaar heeft er een klein bedrag voor betaald en verkoopt ze dan voor bedragen die er niet om liegen.
Hoe komt het toch dat deze vreselijke broodfokkers de pups niet aangesleept krijgen ? Dat komt omdat er veel vraag is naar honden. Naar lieve sociale honden. Honden die het goed kunnen vinden met andere honden, met de kat en met de kinderen. Omdat er bijna niet van dit soort honden te vinden zijn in de asielen schaffen mensen een pup aan. Die pup haalt men dan bij de broodfokker. Vaak zijn de pups uit de broodfok niet goed gesocialiseerd en of hebben een lichamelijke ziekte of afwijking.
Als je gaat kijken op internet kom je vele duizenden vreselijke verhalen tegen van mensen die pups hebben gekocht bij deze broodfokkers / handelaren.
Er zijn twee groepen mensen die bij een broodfokker een hondje gaan kopen. Als eerste de mensen die geen flauw benul hebben wat ze in stand houden. Deze groep is vaak zeer verontwaardigd als blijkt dat er iets aan hun gekochte pup mankeert. Als tweede de mensen die wel weten wat een broodfokker is maar denken “dat overkomt mij toch niet”. Het gekke is dat deze mensen ook zeer verontwaardigd reageren als blijkt dat er iets mankeert aan de gekochte pup. Regelmatig worden er honden aangeboden aan de asielen die niet sociaal zijn en gedragsproblemen hebben en uit deze vreselijke puppy handel vandaan komen.
Rashonden
Naast de asielhonden en de honden die via broodfokkers komen zijn er nog de rashonden. De rashonden zijn duur en er is de laatste jaren zo vreselijk veel mee gefokt dat 40% van de hondenrassen een erfelijke afwijking heeft. Ierse Setters worden amper 4 jaar i.v.m. epilepsie. Franse Buldoggen die niet kunnen ademen, Herders die nog amper kunnen lopen na een paar jaar of honden die in elkaar storten omdat het hart niet meer werkt zoals bij de Berner Sennen hond. De rashonden die nog wel goed gefokt worden zijn veelal duur om te kopen en is maar voor weinig mensen weggelegd.
Buitenlandertjes
Dan zijn er nog de buitenlandse honden. De buitenlandertjes waar iedereen over roept “dat die maar in het land moeten blijven waar ze geboren zijn omdat de Nederlandse asielen vol zitten”. Dat zijn dezelfde mensen als in het begin van mijn verhaal. De mensen die geen idee hebben. Die maar wat roepen en niet verder kijken of luisteren dan hun neus lang is. Deze buitenlandertjes worden geboren in een land, Spanje, Turkije, Roemenië, Bosnië, Griekenland enz, waar ze vaak een slecht kort leven tegemoet gaan en met veel geweld te maken krijgen. Als ze het al overleven als pup, geboren op straat.
Deze buitenlandertjes kunnen er niets aan doen dat ze geboren worden. Er is niemand die geld aan deze honden verdient zoals een broodfokker die bewust fokt of laat fokken. Gelukkig zijn er stichtingen die zich in allerlei landen inzetten om deze zwerfhonden te helpen en in het land waar deze ellende heerst voorlichting te geven en castratie projecten te doen.
Tussen deze zwerfhonden zitten vaak fantastisch gave leuke lieve honden die in het land van herkomst absoluut geen kans hebben. Deze honden, mits goed geselecteerd, zijn perfect als leuke gezellige huishond. Deze honden zijn meestal heel goed met andere honden omdat ze op straat wel op moeten kunnen schieten met andere honden. Hun hondentaal is zeer goed. De Nederlandse honden zijn door hun baasjes zo verprutst dat de hondentaal er vaak amper is. Veel honden hebben geen idee hoe ze met andere honden moeten communiceren met alle gevolgen van dien. Daarnaast zijn de meeste buitenlandse honden zeer dankbaar en erg lief ondanks alle ellende die ze meegemaakt hebben.
Deze leuke gave buitenlandertjes verdienen in mijn ogen een kans op ook een fijn leven. Mij lijkt het dan ook helemaal niet gek om i.p.v. naar de broodfokker te gaan een buitenlandertje te adopteren. Deze buitenlandertjes kunnen prima via de asielen in Nederland herplaatst worden. De asielen waar voornamelijk honden zitten die zeer slecht plaatsbaar zijn i.v.m. gedragsproblemen en waar lege kennels zijn! Op die manier red je écht een hond. Op die manier houd je het broodfokken onder vreselijke omstandigheden tenminste niet in stand. De broodfokkers raken hun pups niet kwijt en zullen minder moeten gaan fokken. Dat mensen geen pups meer kopen bij de broodfokkers is de enige manier om dit vreselijke geld verdienen en deze dierenmishandeling tegen te gaan.
Het adopteren van een buitenlandse hond heeft dus niet één maar meerdere doelen.
- Je gaat de broodfok tegen want je koopt er geen pup.
- Je helpt een hond die anders een kort leven heeft, met veel ellende en geweld.
- Je ondersteunt het asiel waar je de hond adopteert. Deze kan dan voor hun langzitters zorgen in de hoop dat daar ook ooit echt een goede baas voor komt !!
Dit is geen artikel met als reden om de buitenlandse honden te promoten boven andere honden. Dit is eerder een artikel om aan te geven wat voor misverstanden er zijn en dat er een oplossing is om de vraag naar leuke makkelijke honden op te lossen en op die manier de broodfok tegen te gaan. Ik zou willen dat meer asielen deze buitenlandse honden een kans zouden geven en met de stichtingen die goed werk doen voor deze honden samen zouden werken.
Er zijn meerdere stichtingen in NL die buitenlandse honden herplaatsen. Let wel altijd goed op of deze betrouwbaar zijn want als je pech hebt dan zit je inderdaad met een probleem hond, gedrag of medisch en sta je er alleen voor. Ik raad daarnaast ook zeker niet aan om zelf een hond mee te nemen die je op straat tegen komt als je op vakantie bent in het buitenland. Internet staat vol met referenties (goed / slecht) over alles en iedereen.
Google iedere naam die je tegen komt als je ergens een hond vandaan wilt adopteren. Of dat nu via een asiel, particulier, stichting of fokker is!!!!!
Op die manier kom je er vaak al snel achter of het verantwoord is of juist niet.
Voor de duidelijkheid, aangezien mensen er zelf hele andere dingen uit halen dan bedoeld is.
- Ik gun iedere hond een thuis. Ook de asielhonden die moeilijk plaatsbaar zijn. Het is alleen jammer genoeg zo dat er voor de moeilijkere honden in de asiel niet zomaar baasjes te vinden zijn. Heb je als gezin een kind/kat/hond waar je een hond bij zoekt dan is er heel moeilijk een geschikte hond te vinden in de asielen. Dit is een feit.
- Dit is geen reclame voor buitenlandse honden. Ik val ook geen Nederlandse asielen af. Dat zou gek zijn als je zelf al ruim 9 jaar beheerder bent van zo’n asiel.
- Ik ben tegen het plaatsen van buitenlandse honden uitgekozen van een foto of filmpje zonder dat de hond in Nederland bij en gastgezin of in bijvoorbeeld een asiel heeft gezeten waar men heeft kunnen zien hoe de hond reageert in een compleet nieuwe omgeving. Niemand kan zeggen hoe een hond reageert die uit een asiel in het buitenland wordt gehaald direct en in Nederland bij een gezin wordt geplaatst. Hierdoor ontstaan er veel problemen en komen honden op verkeerde plaatsen terecht met niet de juiste begeleiding.
- Zwerfhonden uit het buitenland staat los van de broodfok. De honden waar ik het over heb zijn de echte zwerfhonden die in grote getale op straat lopen of dagelijks aan poorten of over hekken worden gegooid in de asielen in het buitenland.
- Het asielwezen in Nederland is sinds de social media veranderd. Er komen minder honden (en de laatste 2 jaar ook minder katten) binnen want alles gaat via social media. Vroeger ging men naar een asiel om een leuk hondje te zoeken en vond dat vaak ook. Nu zijn de asielen voornamelijk het afvoerputje geworden voor de moeilijke honden. Deze dieren moeten verzorgd worden en dat kost geld. Waar moet een asiel dat van betalen als er verder geen plaatsingen zijn? Waar moeten de moeilijke(re) honden dan naar toe die nu nog wel door alle asielen worden opgevangen? Er moeten ook plaatsbare honden zijn en dat kunnen dus heel goed buitenlandse honden zijn.
- Mensen die zeggen dat er wat gedaan moet worden in het land van herkomst hebben gelijk.
Het is alleen onmogelijk om dat te veranderen als de cultuur daar compleet anders is dan hier in Nederland. Daarnaast is het zo dat wij in Nederland een zwerfkatten probleem hebben wat we niet eens opgelost krijgen met een grote organisatie als o.a. de Dierenbescherming laat staan dat het in die landen wel lukt. Als er bij ons uit de asielen geen dieren geadopteerd zouden worden (zoals dat in de buitenlandse asielen vaak het geval is want er komt alleen maar binnen) dan zouden de asielen in Nederland ook vol lopen. Dan kun je niets meer helpen. Een asiel moet altijd doorstroom hebben zo ook in het buitenland. - Het opvangen van buitenlandse honden in een asiel maakt niet dat een Nederlandse hond die moeilijk is minder snel geadopteerd wordt. Er is maar een beperkt aantal mensen die weten hoe ze met honden met een gebruiksaanwijzing om moeten gaan en die honden met een rugzak uit een asiel halen. Als een gezin met een hond/kat/kind een hondje zoeken dan gaan ze niet alsnog die Amerikaanse Stafford of Mechelse herder met rugzak adopteren of er nu wel of geen buitenlandse hond is. Zou er voor dat gezin een leuk gezellig buitenlands hondje zitten dan kan dat hondje geplaatst worden. Het asiel heeft dan inkomsten om te kunnen blijven bestaan en de Nederlandse honden te verzorgen die lang zitten en de fam gaat niet naar bijv een broodfokker.
- Er is een te kort aan 50.000 honden per jaar. Leuke makkelijke honden. De buitenlandse honden komen binnen, dat is een feit. Dan kan dat in mijn ogen beter op een goede verantwoordelijke manier gebeuren via de asielen dan via de ruim 200 stichtingen die een hond mee geven aan mensen zonder dat men enig idee heeft hoe de hond reageert buiten zijn vertrouwde eigen plek in het buitenlandse asiel en uitgekozen zijn via een foto. Hier komen veel van de honden met gedragsproblemen vandaan.
- Ik heb niets tegen een goede verantwoorde fokker van rashonden die netjes en goed werkt en zich bezig houdt met het welzijn van zijn/haar honden en pups. Ja er zijn ook fokkers die dat serieus en goed doen.
- Ja er zijn stichtingen die er een bende van maken en die het vooral doen omdat ze er geld mee verdienen en daar misbruik van maken. Die niet goed enten en geen goede nazorg bieden. Daarom staat in mijn tekst ook dat je ALTIJD een naam moet googelen om eventuele recensies te bekijk. Daarnaast is het belangrijk om zelf op de website te kijken van de stichting: Is er een bestuur / uit hoeveel leden bestaat het bestuur / worden er alleen maar pups aangeboden / doet men ook wat in het land van herkomst / is er een financieel jaarverslag en zo ja waar is het meeste geld aan uitgegeven (dit zou medische zorg zoals castratie moeten zijn in het land van herkomst en niet bijv de grootste kostenpost “allerlei”)
- Ja er zijn buitenlandse honden met gedragsproblemen. Omdat er steeds meer buitenlandse honden in ons land geadopteerd worden komen er daarom ook meer bij een gedragstherapeut terecht of hondenschool.
- Ik herplaats zelf al 20 jaar honden uit binnen- en buitenland en ben (nu in 2018) ruim 9 jaar asiel beheerder. Als je wilt reageren op deze blog is dat super…doe dat wel als je echt ervaring hebt met wat hier beschreven wordt en niet omdat je ooit eens iets gehoord of gelezen hebt.
Succes met het vinden van de juiste hond !!